ရွမ္းအိမ္မွာလည္း ရွမ္းေတြမေနရဲေတာ့ျပီ

မေန႔က (27.9.2013) ရက္ေန႔မွာ ဒုကၡသည္ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္။ စာေရးသူ မရွိခ်ိန္ေရာက္လာလုိ႔ ေတြ႕ခြင့္ရမသြားပါ။

တပည့္ေလးက ေျပာျပမွ သိရတာပါ။ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ၄င္း၏ မိခင္ ရွမ္းအမ်ဳိး သမီးတစ္ေယာက္ပါ။ ကလားႏွိပ္စက္လုိ႔ ရထားတဲ့ ဒဏ္ရာေတြျပျပီး ငုိယုိရင္ဖြင့္ေနေၾကာင္း၊ စကားေျပာတာ ထက္ ငုိတာက ပုိမ်ားေနလုိ႔ ေနာက္ေန႔မွလာဖုိ႔၊ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ စာေရးခဲ့ဖုိ႔ တပည့္ေလးက ျပန္မွာလုိက္ပါတယ္။

ဒီေန႔ (28.9.2013) ညေနမွာ ေက်ာင္းကုိေရာက္လာပါတယ္။ စာလဲျပ၊ ငုိလည္းငုိေနပါတယ္။

ကုလားခင္ေမာင္ဦးက ေက်ာက္ဆည္ၿမဳိ႕နယ္၊ လက္ပန္ရြာကပါ။ ႏြားေမွာင္ခုိကူးရင္း ေနာင္ခ်ဳိၿမဳိ႕နယ္၊ ေရဝင္ရြာ မွာ စခန္းက်တစ္ေထာက္နားရင္း ေခါက္ဆြဲသည္ ေဒၚစုိးႏွင့္ညားတာပါ။ ေဒၚစုိးက ၃၉ႏွစ္။ ကုလားက ၃၃ ႏွစ္။ ေဒၚစုိးက မုဆုိးမ။ သမီးတစ္ေယာက္မိခင္။ ကုလားက တစ္ခုလတ္။ သားသမီးေတြလည္း ရွိပါတယ္။

စာေတြကုိဖတ္ၾကည့္ျပီး ေကာင္မေလးကုိ ေမးၾကည့္ပါတယ္။ မုဒိမ္းက်င့္ဖုိ႔ ခဏခဏၾကံေၾကာင္း၊ ရုိက္ႏွက္ႏိွပ္ စက္တာလည္းခံရေၾကာင္း၊ ဖုန္းဆက္တဲ့အခါ အေမ မအားလုိ႔ ဖုန္းကုိင္မိရင္ လိင္အေၾကာင္းေတြ အၿမဲေျပာ ေၾကာင္း၊ ထိကပါး ရိကပါးလည္း အၿမဲလုပ္ေၾကာင္း၊ မိခင္ကုိ ရုိက္ႏွက္ေနတာ မၾကည့္ရက္လုိ႔ ဝင္စြဲရင္ ထုိးၾကိတ္ ကန္ေက်ာက္လုပ္ေၾကာင္း၊ ေရေႏြးႏွင့္လည္းပက္ခဲ့ေၾကာင္းေတြ ေျပာျပပါတယ္။

ေမးလုိက္၊ ငုိလုိက္၊ တစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္းေျပာ၊ ျပန္ငုိလုိက္လုပ္ေနလုိ႔၊ ခရီးေတာ့မေပါက္ပါဘူး။ ညစ္တီးညစ္ပတ္ ေျပာဆုိပုံေတြကုိ စကားလုံးအတိအက်ရေအာင္ ျပန္ေျပာခုိင္းတုိင္း ငုိပဲငုိေနလုိ႔ ဆက္မေမးရက္ေတာ့ပါဘူး။

ေရဝင္ရြာက ကုလားကုိ အေရးယူေပးရမွာကုိ ရွမ္းမိသားစုကုိပါ ႏွင္ခ်လုိက္ေတာ့ ကုလားက ပုိျပီး ႏွိပ္စက္ခြင့္ ရသြားတာေပါ့။ (ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြလည္း ျပပါတယ္။)

အုမၼတီးရြာမွာ ေနျပန္ေတာ့ ကုလားမယားဆုိျပီး အဝင္မခံျပန္ပါဘူး။ ဒါဆုိ ကေလးေတြကုိေတာ့ လက္ခံပါ ေတာင္းပန္လုိ႔ ကေလးေတြကို လက္ခံထားပါတယ္။ သမီးတစ္ေယာက္ရယ္၊ တူမကေမြးတဲ့-ေျမးမေလး ေျမးေလးတစ္ေယာက္ရယ္ေနခြင့္ရပါတယ္။ ရွမ္းမက ျပင္ဦးလြင္မွာ အိမ္ငွားေနပါတယ္။

ကုလားက-ကေလးေတြရွိတဲ့ ရြာထိလုိက္ႏွိပ္စက္လုိ႔ ကေလးေတြလည္း ေၾကာက္ေနၾကပါတယ္။ ကေလးေတြဆီ ကုလားလာလုိ႔ဆုိျပီး အုမၼတီးရြာကလည္း ကေလးေတြကုိ ႏွင္ထုတ္ေနပါျပီ။ မေန႔ညကဆုိ ရွမ္းမသားအမိက မႏၲေလးကုိ ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ကေလးေတြကုိ သတ္မယ္ျဖတ္မယ္လာၾကိမ္းလုိ႔ ကေလးေတြလည္း ဘယ္ေျပးရမွန္း မသိျဖစ္ေနပါတယ္။

ဖုန္းဆက္တုိင္း ရွမ္းမက မကုိင္ပါဘူး။ စာေရးသူေရွ႕ေရာက္မွကုိ ၁၅ ၾကိမ္ေလာက္ဆက္ပါတယ္။ တပည့္ေလးတစ္ပါးက လက္ခံစကားေျပာၾကည့္ေတာ့ ဆဲလုိက္တာ မုိးမႊန္ေနတာပါပဲ။ ဦးဇင္းတစ္ပါးပါေျပာတာ လည္း မရပါဘူး။ ငါကုိင္တုတ္ျပီး ဆဲတာ ခဏခဏပါ။

ေဒၚစုိးႏွင့္ညားတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ကေလးလည္း မရခဲ့ပါဘူး။ ၿမဳိ႕မွာ လုပ္ကုိင္မစားႏုိင္လုိ႔ ရြာမွာျပန္ေနခ်င္ေပမယ့္ ရြာက ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ျပႏုိင္မွ အဝင္ခံႏုိင္မွာပါတဲ့။ ကုလားကလည္း ရွင္ကြဲေတာ့ မကြာႏုိင္ဘူး။ ကြာၿပဲေအာင္ သတ္ေပးမယ္လုိ႔ ေျပာထားပါတယ္။

Posted by ၀ီရသူ
Shan News